Groupe d’individus vivant ensemble, socialement liés ou dont les intérêts sont communs. Dans son usage politique actuel le plus courant, le mot « communauté » évoque des collectivités qui partagent une histoire, une religion ou une culture commune.
گروهی از افراد که از لحاظ اجتماعی با یکدیگر مرتبط هستند و منافع مشترک دارند. کاربرد سیاسی کنونی این کلمه، در معنای مجموعه‌ای از افراد است که تاریخ، مذهب و یا فرهنگ مشترک دارند.
En France, le terme est souvent utilisé dans les débats sur les minorités. On parle parfois de « communautarisme », mot porteur de connotations négatives.
در فرانسه این واژه در بحث های سیاسی و اجتماعی عموماً به اقلیت‌ها اطلاق می‌شود.همچنین واژه «communautarisme» در معنای گروه‌گرایی بار منفی دارد. برای انتقاد به اقلیت مسلمان فرانسه، گاهی این واژگان نسبت داده می‌شود.
Ensemble de personnes unies par un lien professionnel, corporatif, religieux.
مجموعه افرادی که به واسطه‌ی رابطه‌ی حرفه‌ای، صنفی، پیشه وری و مذهبی با یکدیگر متحد شده‌اند.
En France comme en Europe, une confrérie est le plus souvent un ensemble de personnes unies par un lien professionnel, corporatif ou autre : la confrérie des cuisiniers, des vignerons, des charpentiers, des sculpteurs, etc. Les confréries de métier maintiennent d’anciennes traditions festives et cérémonies traditionnelles dont certaines remontent au Moyen Âge.
در فرانسه و در اروپا یک فرقه یا یک اتحادیه عموماً به مجموعه‌ای از افراد اطلاق می‌شود که با یکدیگر یک رابطه حرفه‌ای، صنفی و یا … دارند. اتحادیه آشپزها، شراب سازان، نجارها، مجسمه سازان و … . اتحادیه‌های حرفه‌ای، سنت‌های کهن مرتبط با جشن‌ها و رسومی را که حتی برخی از آن‌ها به قرون وسطی بازمی‌گردند، حفظ می‌کنند.
Habitude suivie par des personnes, usage établi devenu une règle ou pratique collective qui se transmet oralement de génération en génération. Elle peut concerner les mœurs, la manière de vivre, les croyances, la culture, les comportements dans certaines situations, les discours, etc.
رسوم شامل عادت های کلی اشخاصی می باشد که به مرور تبدیل به قاعده و یک عملکرد عمومی می‌شود که نسل به نسل به صورت شفاهی منتقل می‌گردد. این رسوم عرفی می‌تواند شامل مسائل اخلاقی، سبک زندگی، باورها، فرهنگ، رفتارها در برخی شرایط، ادبیات گفتاری و … شود.
En droit, règle issue de pratiques traditionnelles et d’usages communs consacrés par le temps et qui constitue une source de droit. Reconnue par les tribunaux, elle peut suppléer la loi ou la compléter, à condition de ne pas aller à l’encontre d’une autre loi.
در حقوق، قاعده‌ای از سنتها و عادات مشترک که در طول زمان های طولانی رعایت شده‌اند تبدیل به منبع قواعد حقوقی می‌شوند. این قواعد توسط دادگاه ها به رسمیت شناخته می‌شود و در صورتی که در تضاد با قانون دیگری نباشند، می‌توانند جایگزین قانون و یا مکمل آن باشد.
Habituellement.
بر اساس عادت.