Notion qui renvoie à l’idée d’un héritage légué par les générations précédentes et devant être transmis, inaltéré ou accru, aux générations futures.
مکان‌ها یا دارایی فرهنگی و طبیعی که نمی‌توانند فروخته یا تملیک شوند، زیرا برای میراث مشترک بشری اهمیتی استثنائی دارند؛ این میراث براساس کنوانسیون حفاظت از میراث جهانی فرهنگی و طبیعی ۱۹۷۲ حائز«ارزش جهانی استثنایی» هستند که به‌عنوان میراث جهانی بشریت باید از آن‌ها حفاظت شود. یونسکو این موارد را در فهرست میراث جهانی ثبت کرده است.
La Convention pour la protection du patrimoine culturel et naturel de l’UNESCO (1972) est fondée sur le principe qu’il existe sur terre des endroits d’une valeur universelle et exceptionnelle qui devraient faire partie du patrimoine commun de l’humanité.
Agir avec compréhension et compassion envers ses semblables.
با درک متقابل و همدردی با همنوعان خود مواجه شدن.
Fait pour un individu ou un groupe de faire partie, de manière provisoire ou définitive, de la communauté nationale d’accueil en adhérant à ses règles de fonctionnement et à ses valeurs. Il bénéficie des mêmes droits (travail, santé, éducation, etc.) et est assujetti aux mêmes devoirs.
عمل یک فرد یا گروه برای یکی‌شدن به‌طور موقت یا دائمی با ملیت کشور میزبان از طریق پذیرفتن قواعد کارآیی و ارزش‌های آن. فرد ادغام‌شده در یک جامعه‌ی میزبان از حقوق یکسان (کار، سلامت، آموزش و...) برخوردار شده و مشمول وظایف یکسان می‌شود. (ر.ک. assimilation, Contrat d’intégration républicaine, CIR, insertion)
En France, dans les débats sur le modèle politique français d’intégration des personnes issues de l’immigration, on distingue « intégration » et « assimilation ». Le respect de la culture du pays d’accueil et le fait de parler le français ne signifient pas la négation des différences et des spécificités culturelles.
در فرانسه در مباحث الگوی سیاسی فرانسوی ادغام افراد مهاجر و مهاجرتبار، دو مفهوم ادغام (intégration) و همگون‌سازی (assimilation) از یکدیگر تفکیک می‌شوند. احترام به فرهنگ کشور میزبان و تسلط به زبان فرانسه به معنای زیرسؤال بردن تفاوت‌ها و ویژگی‌های فرهنگی هر فرد نیست.
Système de solidarité entre les membres d’un groupe, à base d’entraide mutuelle.
نظام همبستگی میان اعضای یک گروه بر مبنای همیاری مشترک.
Opération par laquelle plusieurs personnes constituent un fonds commun capitalisé pour pouvoir profiter d’un revenu ; à l’échéance convenue, le capital est réparti entre les associés. Les tontines revivent aujourd’hui dans des contextes où les banques refusent d’intervenir. Des groupes d’amis, voisins ou collègues peuvent se constituer afin de proposer, sur la base de la confiance, des aides à chacun des membres : les cotisations des membres et les remboursements permettent de financer les projets suivants.
اقدام به تشکیل یک صندوق مشترک توسط چندین نفر برای اینکه بتوانند از درآمدهای آن بهره ببرند. در پایان آن، سرمایه بین شرکا تقسیم می‌شود. تونتین معمولاً زمانی به وجود می‌آیند که بانک‌ها با مشارکت در پروژه مخالفت می‌کنند. گروه‌های دوستانه، همسایه‌ها یا همکاران می‌توانند میان خود این صندوق را تشکیل دهند تا بر اساس اعتماد میان‌شان، بتوانند به یکدیگر کمک کنند: حق عضویت افراد و بازپرداخت‌ها می‌توانند پروژه‌های مختلف اعضا را تأمین مالی کنند.
Ensemble de personnes vivant sur un territoire commun, conscient de son unité historique, culturelle, etc., et constituant une entité politique. Bien que le terme ne soit pas défini juridiquement, l’usage en politique internationale en fait un équivalent d’« État souverain ».
مجموعه‌ای از اشخاص که در یک سرزمین مشترک زندگی کرده، آگاه به یکپارچگی تاریخی، فرهنگی و… بوده و یک ساختار سیاسی را شکل می‌دهند. گرچه این عنوان از لحاظ حقوقی تعریف نشده، ولی استفاده‌ی سیاسی بین‌المللی آن معادل با «دولت حاکم» است.
La notion moderne d’État-Nation s’est introduite en Iran lors de la Révolution constitutionnelle de 1906, et s’est consolidée à partir des années 1920 dans le cadre de la modernisation de l’État entreprise par Reza Chah. Cependant, en Iran, l’idée de nation n’est pas liée à l’existence d’un État central et est antérieure au premier État impérial sous les Achéménides, au