Condition qui met fin à un contrat si elle se réalise.
شرطی که در صورت وقوع منجر به فسخ قرارداد می‌شود.
Commun accord des deux parties d’un contrat sur le contenu et la totalité des propositions du contrat.
توافق مشترک طرفین یک قرارداد در مورد محتوا و کلیت مطالب مندرج در قرارداد.
Personne qui s’engage par contrat.
کسی که در قالب یک قرارداد متعهد می‌شود.
Recruter quelqu’un par contrat sans pour autant lui donner le statut de fonctionnaire.
استخدام کردن کسی با قرارداد، بدون اعطای سمت کارمندی دولت.
Défini par un contrat.
چیزی که با یک قرارداد تعریف شده است، بر مبنای قرارداد است.
C’est une obligation contractuelle. = C’est une obligation définie dans le contrat ou imposée par le contrat.
یک تعهد قراردادی. = این وظیفه در قرارداد تعریف شده است و یا این وظیفه در قرارداد اجبار شده است.