Le destinataire d’une marchandise n’a pas à payer les frais d’envoi. On peut dire aussi « franco de port », sans frais de transport.
گیرنده‌ی کالا نباید هزینهی ارسال را پرداخت کند؛ این اصطلاح برای نوع ارسالی که هزینهی حمل و نقل نداشته باشد، به‌کار می‌رود.
Opération par laquelle les agents de la Poste retirent de la boîte aux lettres les lettres qui y ont été déposées pour procéder à leur envoi après apposition d’un cachet.
عملیاتی که طی آن مأمورین ادارۀ پست نامه‌های درون صندوق پست را پس از مهرزدن برای ارسال برمی‌دارند.
En France, le cachet de la poste fait foi de la date d’envoi d’un courrier.
-
Marque faite sur un timbre pour prouver son enregistrement et pour qu’il ne puisse pas être utilisé deux fois.
مُهر روی یک تمبر برای آنکه نتواند مجدداً استفاده شود.
Réponse donnée dès réception d’un courrier.
پاسخ دادن به یک نامه.
Faites-moi faire parvenir, par retour du courrier, une attestation signée de votre employeur. = Faites-moi parvenir, dès que vous aurez reçu cette lettre, une attestation signée de votre employeur.
در پاسخ این نامه گواهی امضاءشده توسط کارفرمای خود را برای من بفرستید. = به محض اینکه این نامه را دریافت کردید، گواهی امضاءشده توسط کارفرمایتان را برای من بفرستید.
Lieu où se trouve en fait une personne.
مکانی که فرد در آن حضور دارد.
On oppose la résidence au domicile qui est le lieu où la personne est située en droit. Dans un formulaire administratif, on demande généralement l’adresse administrative, c'est-à-dire celle du domicile, celle où l’on reçoit son courrier.
محل سکونت (résidence) با منزل (domicile) که مکان استقرار حقوقی فرد است تفاوت دارد. در پرسشنامه‌های اداری عموماً نشانی رسمی یعنی جایی که نامه‌های رسمی خود را دریافت می‌کنیم، پرسیده می‌شود.
Pays dans lequel vit une personne, c’est-à-dire pays dans lequel elle dispose d’un logement qu’elle habite. Les voyages temporaires à l’étranger à des fins de loisirs, de vacances, de visites à des amis ou à des parents, d’affaires, de traitement médical ou de pèlerinage religieux ne changent pas le pays de résidence habituelle d’une personne.
درصورت ملیت نداشتن پناهجو، تقاضای او با توجه به کشور اقامت عادی‌اش بررسی می‌شود؛ کشور اقامت عادی عموماً به کشوری گفته می‌شود که متقاضی در آن به دنیا آمده، همیشه زندگی کرده و در آن تعلقات کاری یا خانوادگی دارد.
Lorsqu’un demandeur d’asile n’a pas de nationalité, sa demande est examinée au regard de son pays de résidence habituelle (article 1er de la Convention de Genève). Le pays de résidence habituelle est généralement celui où le demandeur d’asile est né et a toujours vécu ou encore celui où il a des attaches familiales ou professionnelles.
Personne qui réside en un lieu.
کسی که در مکانی ساکن است.
Les résidents de la Cité universitaire. = Les personnes qui habitent à la Cité universitaire.
ساکنین شهرک دانشگاهی(Cité universitaire) . = کسانی که در شهرک دانشگاهی زندگی می‌کنند.