Recevoir et enregistrer.
گرفتن و ثبت‌کردن.
Indication du nom et du domicile d’une personne.
Toute personne a besoin d’une adresse pour accéder à des droits, services ou prestations ou tout simplement pour recevoir du courrier.
نشانی نام و محل سکونت فرد.
هر فرد برای برخورداری از حقوق، خدمات و یا حتی دریافت نامه نیازمند یک آدرس است.
Trois situations sont possibles :
En France, on note généralement l’adresse comme suit : destinataire, numéro de l’immeuble, nom de la rue, code postal, nom de la ville ou de la commune.
سه وضعیت ممکن است:
در فرانسه نشانی با نام گیرنده آغاز شده و سپس شماره ساختمان، اسم کوچه یا خیابان، کدپستی مختص هرشهر و در نهایت نام آن شهر یا بخش را شامل می‌شود.
En Iran, pour indiquer son adresse, on donne l’itinéraire pour venir vers soi. On explique en détail comment se rendre au lieu indiqué : nom de la commune, suivi du nom de la voie principale, généralement de l’artère la plus proche, ensuite le nom de toutes les rues et ruelles, dans l’ordre, et enfin le numéro (dit « plaque de l’immeuble »), le numéro de l’étage et de l’appartement. On ne part pas de soi, on ne commence jamais par le numéro de la rue où l’on habite ; c’est une forme de politesse.
Suite de cinq chiffres qui indique le département et la localité.
مجموعه پنج عدد که شهرستان (département) و همچنین منطقه، شهر یا روستا را مشخص می‌کنند.
En France, pour envoyer un courrier par la poste, on fait figurer sur l’enveloppe, un code avant la ville de destination. Ce court ensemble de chiffres ou de lettres simplifie et accélère l’acheminement du courrier.
در فرانسه برای ارسال یک نامه از طریق پست باید روی پاکت نامه کدپستی مختص هر شهر که نشانی گیرنده در آن واقع شده است، درج نمود. این مجموعه ارقام یا حروف ساده شده ارسال نامه را تسهیل می‌کنند.
Timbrer un courrier.
به نامه ای تمبر زدن.
En France, il existe plusieurs tarifs permettant d’acheminer le courrier de façon plus ou moins rapide.
در فرانسه چندین تعرفه تمبر وجود دارد که امکان وصول نامه را طی مدت زمان‌های متفاوت می‌دهد.
Casier à lettres installé dans un bureau de poste et destiné à recevoir du courrier. Toute personne morale ou physique peut obtenir une boîte postale, à raison d’un abonnement. Le particulier ou l’entreprise qui possède une boîte postale doit venir récupérer son courrier dans son casier, aux horaires d’ouverture du bureau de poste. Dans une adresse postale, on peut indiquer un numéro de boîte postale (BP).
صندوق پستی به جعبه ای گفته می شود که در اداره ی پست قرار داشته و هدف از آن دریافت نامه است. هر فرد حقیقی یا حقوقی می تواند برای داشتن یک صندوق پستی اقدام کند. فرد دارای صندوق پستی می‌بایست برای دریافت نامه‌های خود در ساعات کاری اداره پست و یا زمان دسترسی به محل قرارگیری آنها رجوع کند.
Le cachet de la Poste fait foi en ce sens qu’il prouve la date à laquelle le service d’acheminement postal a apposé son cachet sur le courrier.
مُهر اداره‌ی پست از آن جهت مورد استناد قرار می‌گیرد که اثبات‌کننده‌ی تاریخی است که خدمات انتقال پست انجام شده و اداره‌ی پست در همان تاریخ، مُهر خود را روی مرسوله زده است.
C’est la date à laquelle la déclaration est envoyée qui compte, le cachet de la Poste faisant foi. = C’est la date d’enregistrement du courrier par la Poste qui est prise en compte.
تاریخ ارسال اظهارنامه مهم است و مُهر پست مورد استناد قرار می‌گیرد.= اداره پست تاریخ ارسال نامه را ثبت می‌کند که محسابه می‌شود.